Monday, July 30, 2007

The Seventh Seal - Ingmar Bergman



Bergman has mentioned Carl Orff's choral work Carmina Burana, based on medieval songs by itinerant musicians drifting around Europe at the time of the plagues and great wars. "What attracted me was the whole idea of people travelling through the downfall of civilization and culture, bringing birth to new songs. One day when I was listening to the final choral in Carmina Burana, it suddenly struck me that I had the theme for my next film!"

In an interview he has also cited Picasso's 1905 painting Les Saltimbanques and Dürer's etching Knight, Death and the Devil.

Bergman himself has always been sparing when it comes to revealing literary inspirations for the film, but several critics have named August Strindberg's Saga of the Folkungs (some were of the opinion that it was a medieval drama along similar lines to Strindberg's, whereas others saw the film as unabashed plagiarism). In an ambivalent review, Expressen's Ivar Harrie wrote that Bergman is "the Swedish champion of pretentious trash", at the same time as being a "great poet, a poet of images. [---] Bergman wants to be the play actor, the jester in the marketplace, yet do not forget that he also wants to be a popular – a very popular – revivalist. He expresses himself with equal vulgarity in both roles – and with equal authenticity.

But the origins of The Seventh Seal can also be traced to Bergman's own oeuvre. In addition to Wood Painting Trämålning, a number of passages in his early works are reminiscent of scenes in the film. In his play The Death of Punch, for example, which he directed and staged for the Stockholm Student Theatre in 1942, there is a scene in which the principal character Punch is confronted by two men carrying a coffin. Words are exchanged, strikingly similar to the lines in The Seventh Seal where Death saws down the tree that holds the actor Skat. (This comparison was made by Maaret Koskinen in her book In the Beginning was the Word.)

Finally, the most obvious source of inspiration for this theological film par excellence is, of course, the Bible. The title itself – as so often in Bergman – is a biblical quotation, from the Book of Revelation (the film opens with the full text): "And when he had opened the seventh seal, there was silence in heaven about the space of half an hour. And I saw the seven angels which stood before God; and to them were given seven trumpets." (Revelation 8:1–2)



Get this widget | Share | Track details

Tuesday, July 24, 2007

Fortune, Empress of the World

(σελίδα από το πρωτότυπο χειρόγραφο)

O Fortuna

velut Luna
statu variabilis
semper crescis
aut de
crescis.
Vita detestabilis
nunc obdurat
et tunc curat

ludo mentis aciem,

eges
tatem,
potestatem
dissolvit ut glaciem.

Sors immanis
et inanis,
rota tu volubilis,
status malus,
vana salus
semper dissolubilis,
obu
mbrata
et vel
ata
michi quoque niteris.
Nunc per ludum

dorsum nudum
fero tui sceleris.
Sors s
alutis
et virtutis
michi nun
c contraria
est affectus
et defectus
semper in angaria.
Hac in hora
sine mora
cordum pulsum tangite.
Quod per sortem
sternit fortem
mecum omnes plangite.

Carmina Burana είναι ο τίτλος μιας χειρόγραφης συλλογής πάνω από 1000 ποιημάτων και τραγουδιών που γράφτηκαν στις αρχές του 13ου αιώνα. Η αυθεντική συλλογή βρίσκεται σήμερα στην Κρατική Βιβλιοθήκη της Βαυαρίας στο Μόναχο.

Ο λατινικός τίτλος Carmina Burana ή ο αγγλικός Songs of Beuern δόθηκε το 1847 από τον Johann Andreas Schmeller. Η λέξη Beuern, που προέρχεται από το αρχαίο γερμανικό bur ("μικρό σπίτι"), αναφέρεται στο χωριό Benediktbeuern, στους πρόποδες των Βαυαρικών Άλπεων, το οποίο και δανείζεται το όνομά του από το ομώνυμο Αββαείο που ιδρύθηκε στην περιοχή το 733. Από έρευνες ωστόσο προέκυψε ότι το χειρόγραφο δεν δημιουργήθηκε εκεί.

Τα κομμάτια είναι σχεδόν όλα γραμμένα στα Λατινικά, με κάποια να είναι γραμμένα σε μια διάλεκτο των Μεσαιωνικών Γερμανικών και λίγα σε Αρχαία Γαλλικά: έχουμε να κάνουμε με "μακαρονικούς στίχους", μια μείξη Λατινικών, Γερμανικών και Γαλλικώνμε τη δημώδη γλώσσα της εποχής εκείνης. Γράφτηκαν από σπουδαστές και κληρικούς γύρω στο 1230, όταν τα Λατινικά ήταν η κοινή γλώσσα σε όλη την Ιταλία και τη Δυτική Ευρώπη.

Τα περισσότερα ποιήματα και τραγούδια φαίνεται να αποτελούν δημιουργία των Γολιάρδων, δόκιμων κυρίως κληρικών που διακωμωδούσαν και σατίριζαν την Καθολική Εκκλησία.

Τα Carmina Burana έγιναν κυρίως γνωστά με τη μελοποίηση 25 κομματιών από το Γερμανό συνθέτη Carl Orff, το 1935. Πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1937 στη Φρανκφούρτη.





Get this widget | Share | Track details




Sunday, July 22, 2007

Αντανακλάσεις...


Οι εικόνες του μύθου
είναι αντανακλάσεις
των πνευματικών δυνατοτήτων
καθενός από εμάς.
Στοχαζόμενοι αυτές,
επικαλούμαστε τις δυνάμεις τους
στη ζωή...