Gaspar de la Nuit - Scarbo

Ωχ! Πόσες φορές τον άκουσα και τον έβλεπα, τον Σκαρμπό,
όταν τα μεσάνυχτα η σελήνη λάμπει στον ουρανό
σαν αργυρός θυρεός σε κυανό λάβαρο
σπαρμένο με χρυσές μέλισσες!


Πόσες φορές δεν άκουσα το γέλιο του
να βομβεί μέσα στη σκιά της αλκόβης μου
και τα νύχια του να τρίζουν
πάνω στο μεταξωτό παραπέτασμα του κρεβατιού μου!


Πόσες φορές δεν τον είδα να κατεβαίνει από την οροφή,
να κάνει πιρουέτες στο ένα πόδι
και να στριφογυρνά στο δωμάτιο
σαν αδράχτι που πέφτει από τη ρόκα μιας μάγισσας!


Πίστευα πως είχε χαθεί;
Ο νάνος μεγάλωνε ξαφνικά ανάμεσα στο φεγγάρι κι εμένα
σαν καμπαναριό γοτθικής μητρόπολης,
μ' ένα χρυσό κουδουνάκι στο μυτερό του σκουφί!


Αλλά αμέσως το κορμί του μπλάβιαζε,
διάφανο σαν το κερί,
το πρόσωπό του χλόμιαζε σαν το κερί
και ξαφνικά έσβηνε...

- Aloysious Bertrand -



To Scarbo αποτελεί το τρίτο μέρος του Gaspar de la nuit, του Maurice Ravel. Είναι το πορτραίτο του Scarbo, ενός σκανδαλιάρη διαβολάκου, που του αρέσει να βρίσκεται παντού και πουθενά, που εμφανίζεται τα μεσάνυχτα στροβιλιζόμενος γύρω από τον εαυτό του, γελώντας και προκαλώντας φόβο. Η δεξιοτεχνική, δαιδαλώδης και φαινομενικά στρυφνή γραφή του Ravel, ακολουθεί την σκανδαλιάρικη μορφή του Scarbo.


To elafini ακούει Ondine

Vallée d’Obermann

the Morn is up again
the dewy morn
with breath all incence
and with cheek all bloom

~Lord Byron~


Que veux-je? que suis-je? que demander à la nature?
What do I want? What am I? What can I ask of Nature?

Étienne Pivert de Senancour


Obermann

Βαϊμάρη 1830...Οι στίχοι του Sénancour στριφογυρίζουν στο μυαλό του Franz Liszt και μετουσιώνονται στην κύρια ρυθμική ιδέα της εισαγωγής της Vallée d’Obermann, αποτελώντας και ένα από τα πρώτα κομμάτια προγραμματικής μουσικής για πιάνο.
Η "κοιλάδα" δεν είναι όμως μόνο μια τοποθεσία.
Συμβολίζει και τη ψυχή, αγαπημένο θέμα του Ρομαντικού ιδεώδους.
Κι όπως παρακολουθούμε τον άντρα του Liszt να βαδίζει στην κοιλάδα,
έτσι παρακολουθούμε και τις ψυχικές του μεταπτώσεις.
Θέλοντας να δείξει αυτή τη σύνδεση μεταξύ ψυχής και φύσης,
o Liszt πρόσθεσε πρίν τις νότες τρία μικρά κείμενα... δύο από τις Επιστολές του Obermann του Sénancour
κι ένα από τον Childe Harold του Byron.


H Vallée d’Obermann αποτελεί το έκτο κομμάτι του πρώτου χρόνου των Années de Pèlerinage .

Franz Liszt - Χρόνια Προσκυνήματος,
Πρώτος χρόνος: Ελβετία - Η Κοιλάδα του Όμπερμαν

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

From hell...

From hell.
Mr Lusk,
Sor
I send you half the Kidne
I took from one woman
and prasarved it for you tother piece
I fried and ate it was very nise.
I may send you the bloody knif
that took it out if you only wate
a whil longer

signed

Catch me when you can Mishter Lusk

Jack the Ripper

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Oxygen

Πως χώθηκα ολόκληρη μέσα στη νύχτα;

f f

Στο μικρό δωμάτιο του Ξενοδοχείου Ίστρια, η Κίκη φώναζε:
-στο κάτω κάτω, τι αντιπροσωπεύω για σένα; τίποτα περισσότερο από ένα σπιτικό ζώο, που το χαιδεύουμε πότε πότε, όταν δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε. Να τι είμαι για σένα:
το βιολί του Ένγκρ!

Κάθισε μετά γυμνή στο γαλάζιο σατινένιο ποδοκάλυμμα, με την πλάτη γυρισμένη στον Μαν Ρέι. Τώρα αποφεύγει το βλέμμα του και κοιτάζει επίμονα τα στιλιζαρισμένα λουλούδια της ταπετσαρίας.

Βιολί του Ένγκρ! Γιατί δεν το σκέφτηκε νωρίτερα;

Καθώς χτενιζόταν, ο Μαν κοίταζε με θαυμασμό την Κίκη μέσα στον καθρέφτη:
ο τόσο τέλειος πλατύστομος αμφορέας του κορμιού της, το μικρό και τυλιγμένο σ' ένα τουρμπάνι κεφάλι της, η σάρπα που της είχε χαρίσει. Η Κίκη γι' αυτόν δεν είναι μόνο το πιο ωραίο του βιολί, αλλά ακόμα είναι η ενσάρκωση της Μικρής Λουόμενης του Ένγκρ.

-Γύρνα λίγο το κεφάλι, όχι, στ' αριστερά, για να βλέπω το προφίλ σου!
Βάλε τα χέρια σου ανάμεσα στα μπούτια. Αυτό είναι!...

Ο Μαν σουρώνει ένα κομμάτι ύφασμα γύρω απ' τους γοφούς της Κίκης, κανονίζει το φωτισμό, πατάει το κουμπί:
-Εντάξει, έτοιμο!

Το αρνητικό είναι επιτέλους στεγνό. Ο Μαν ζωγραφίζει δύο αντικρυστά "f" στην πλάτη της λουσμένης του. Αποθανατίζει έτσι για πάντα την υλοποιημένη εικόνα όλων μαζί των "νταντά" του: της Κίκης, της φωτογραφίας, της χιουμοριστικής αφιέρωσης στον Ένγκρ και της ζωγραφικής. Όλα του τα πάθη συμπυκνωμένα σε ένα μοναδικό σουρεαλιστικό και στιγμιαίο όνειρο...

(Kiki, Reine de Montparnass - Molgaard, Loo)

elafini

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Reveil

μερικές φορές έχουμε την εντύπωση πως ζούμε δύο ζωές ταυτόχρονα...

"υπάρχει μια γέφυρα που συνδέει αυτό που κάνω
με αυτό που θα μου άρεσε να κάνω"

σιγά σιγά τα όνειρα αρχίζουν να κυριαρχούν στη καθημερινή ζωή,
μέχρι που αντιλαμβανόμαστε πως είμαστε έτοιμοι
για ό,τι πάντα επιθυμούσαμε...

τότε αρκεί μια σταλίτσα τόλμη
και οι δύο ζωές θα γίνουν
μία...


(μου το υπενθύμισες)

28.08.2007

human tears,
o human tears!
flow at morning and night
flow unknown,
flow invisible,
unending,
immeasurable,
flow as the rain
in thy autumn's unhearing night.

~Tutchev~

Get this widget Share Track details

Time lapse of my heart...

όλα γύρω κινούνται ατέρμονα...

μα εμείς στέκουμε ακίνητοι...

τώρα και πάντα...

Himmel über Berlin

Über allen Gipfeln

Ist Ruh,
In allen Wipfeln
Spürest du
Kaum einen Hauch;
Die Vögelein schweigen in Walde.
Warte nur, balde...



Over all the hilltops
is calm,
in all the treetops
you feel
hardly a breath of air.
The little birds fall silent in the woods.
Just wait... soon...


~Johann Wolfgang von Goethe~

Get this widget Share Track details

spiders

Technorati Profile

The Seventh Seal - Ingmar Bergman

Bergman has mentioned Carl Orff's choral work Carmina Burana, based on medieval songs by itinerant musicians drifting around Europe at the time of the plagues and great wars. "What attracted me was the whole idea of people travelling through the downfall of civilization and culture, bringing birth to new songs. One day when I was listening to the final choral in Carmina Burana, it suddenly struck me that I had the theme for my next film!"

In an interview he has also cited Picasso's 1905 painting Les Saltimbanques and Dürer's etching Knight, Death and the Devil.

Bergman himself has always been sparing when it comes to revealing literary inspirations for the film, but several critics have named August Strindberg's Saga of the Folkungs (some were of the opinion that it was a medieval drama along similar lines to Strindberg's, whereas others saw the film as unabashed plagiarism). In an ambivalent review, Expressen's Ivar Harrie wrote that Bergman is "the Swedish champion of pretentious trash", at the same time as being a "great poet, a poet of images. [---] Bergman wants to be the play actor, the jester in the marketplace, yet do not forget that he also wants to be a popular – a very popular – revivalist. He expresses himself with equal vulgarity in both roles – and with equal authenticity.

But the origins of The Seventh Seal can also be traced to Bergman's own oeuvre. In addition to Wood Painting Trämålning, a number of passages in his early works are reminiscent of scenes in the film. In his play The Death of Punch, for example, which he directed and staged for the Stockholm Student Theatre in 1942, there is a scene in which the principal character Punch is confronted by two men carrying a coffin. Words are exchanged, strikingly similar to the lines in The Seventh Seal where Death saws down the tree that holds the actor Skat. (This comparison was made by Maaret Koskinen in her book In the Beginning was the Word.)

Finally, the most obvious source of inspiration for this theological film par excellence is, of course, the Bible. The title itself – as so often in Bergman – is a biblical quotation, from the Book of Revelation (the film opens with the full text): "And when he had opened the seventh seal, there was silence in heaven about the space of half an hour. And I saw the seven angels which stood before God; and to them were given seven trumpets." (Revelation 8:1–2)

The Seventh Seal

more here

Get this widget | Share | Track details

Fortune, Empress of the World

(σελίδα από το πρωτότυπο χειρόγραφο)

O Fortuna

velut Luna
statu variabilis
semper crescis
aut decrescis.
Vita detestabilis
nunc obdurat
et tunc curat
ludo mentis aciem,
egestatem,

potestatem

dissolvit ut glaciem.

Sors immanis

et inanis,
rota tu volubilis,
status malus,
vana salus
semper dissolubilis,
obumbrata
et velata
michi quoque niteris.
Nunc per ludum
dorsum nudum
fero tui sceleris.
Sors salutis
et virtutis
michi nunc contraria
est affectus
et defectus
semper in angaria.
Hac in hora
sine mora
cordum pulsum tangite.
Quod per sortem
sternit fortem
mecum omnes plangite.

Carmina Burana είναι ο τίτλος μιας χειρόγραφης συλλογής πάνω από 1000 ποιημάτων και τραγουδιών που γράφτηκαν στις αρχές του 13ου αιώνα. Η αυθεντική συλλογή βρίσκεται σήμερα στην Κρατική Βιβλιοθήκη της Βαυαρίας στο Μόναχο.

Ο λατινικός τίτλος Carmina Burana ή ο αγγλικός Songs of Beuern δόθηκε το 1847 από τον Johann Andreas Schmeller. Η λέξη Beuern, που προέρχεται από το αρχαίο γερμανικό bur ("μικρό σπίτι"), αναφέρεται στο χωριό Benediktbeuern, στους πρόποδες των Βαυαρικών Άλπεων, το οποίο και δανείζεται το όνομά του από το ομώνυμο Αββαείο που ιδρύθηκε στην περιοχή το 733. Από έρευνες ωστόσο προέκυψε ότι το χειρόγραφο δεν δημιουργήθηκε εκεί.

Τα κομμάτια είναι σχεδόν όλα γραμμένα στα Λατινικά, με κάποια να είναι γραμμένα σε μια διάλεκτο των Μεσαιωνικών Γερμανικών και λίγα σε Αρχαία Γαλλικά: έχουμε να κάνουμε με "μακαρονικούς στίχους", μια μείξη Λατινικών, Γερμανικών και Γαλλικώνμε τη δημώδη γλώσσα της εποχής εκείνης. Γράφτηκαν από σπουδαστές και κληρικούς γύρω στο 1230, όταν τα Λατινικά ήταν η κοινή γλώσσα σε όλη την Ιταλία και τη Δυτική Ευρώπη.

Τα περισσότερα ποιήματα και τραγούδια φαίνεται να αποτελούν δημιουργία των Γολιάρδων, δόκιμων κυρίως κληρικών που διακωμωδούσαν και σατίριζαν την Καθολική Εκκλησία.

Τα Carmina Burana έγιναν κυρίως γνωστά με τη μελοποίηση 25 κομματιών από το Γερμανό συνθέτη Carl Orff, το 1935. Πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1937 στη Φρανκφούρτη.

Get this widget | Share | Track details

Αντανακλάσεις...

Οι εικόνες του μύθου
είναι αντανακλάσεις
των πνευματικών δυνατοτήτων
καθενός από εμάς.
Στοχαζόμενοι αυτές,
επικαλούμαστε τις δυνάμεις τους
στη ζωή...